Title hari ni agak jiwang . Aku rindukan die . Die yang melahirkan aku . Die yang membesarkan aku . Pengorbanan yang die lakukan untuk aku tak terbalas dengan harta bende . Even nyawa aku pon tak dapat balas pengorbanan die .
Die yang dulunye berjuang separuh mati nak melahirkan aku . Bagi aku susu dari badan die sendiri . Besarkan aku . Bagi aku ape yang aku nak . Sikit pon die tak pernanh mengungkit . Sikit pon die tak pernah mintak bayaran atas ape yang die buat .
Hati seorang ibu kan ? Ape yang anak die nak , die bagi . Kalau anak die buat salah, die maafkan walaupun anak die ni selalu lukakan hati die .
Hari tuh aku call die .
Aku : Mak , orang nak mintak berkat ni . Nak exam kan .
Mak : Mak selalu memberkati anak-anak mak .
Macam tadi , mesej die , bagitahu tak berape yakin dengan exam kali nie .
Aku : Mak , tak kompiden la sebab carry mark teruk sangat
Mak : Tak ape . Yang penting kari mak sedap .
Aku : Mak ni , boleh gurau pulak mase-mase macam nie .
Mak : Yelah , kalau mak serius nanti kau pulak tension .
Nampak tak point aku ? Macam mane seorang ibu memahami anak die ? Macam mane die pulak yang tanak bagi anak die pressure . Aku ? Baik ke aku ni as seorang anak ? Sedangkan mak aku jadi seorang mak yang terbaik untuk aku , anak yang terlalu banyak dose dengan die .
Okey , rindu kat die sangat-sangat . Cakap dalam phone je tak lepas rindu pon . Aku jarang call mak kalau rindu sangat sebab aku takut aku nangis . Haha . Manje ke ?
Bukan manje . Tapi terlalu menyayangi insan itu .
p/s: Mengalir laju pulak air mata bile taip entry nie . Haiseymeng ! Tak macho dah .
2 ulasan:
betul la tue carenye.nak exam better call mak..mintak mak doakan skali.
semoga dpt menjawab dgn tenang dan mendapat keputusan yg boleh diibanggakan.Insya-Allah.
insyaALLAH .. bile dpt restu mak ngn ayh tuh rse tenang je
Catat Ulasan